Megaman Zero Game

Dada

-Ja bym się nie martwiła kimś innym tylko sobą... Pamiętaj, nie jesteś u siebie w domu... hihihi
Ten jej śmiech zaczyna się robić denerwujący, z miłą chęcią zastrzeliłbyś ją... ale to jest dziewczyna i tak trochę nie wypada wystrzelić Head-shot'a takiej pannie.

Trey

-Tak, ty moze bys się nie martwiła, ale ja nie jestem tobą... Chociaż mozesz miec racje, zwłaszcza po tym co tu spotkałem... Może i niejestem u siebie, ale za duzo przeszłem aby teraz rezygnować...
<A tak wogóle poco ja tu przyszłem?>
-Jedno pytanie, mianowicie: Z czego ty sie smiejesz? W każdej chwili moge w ciebie strzelić... a to chyba nie jest smieszne...

Podchodzi do niej...

Dada

-Skoro chcesz to strzelaj! No Dawaj na co czekasz hihihi...
Idziesz tak spokojnie do niej i w końcu trafiasz na coś twardego i nie widzialnego... to jest jak szkło...
- Szklana pułapka... hihihi
Odrzekła... to chyba nie koniec kłopotów... spojrzała się na Ciebie lekceważąco.

Trey

-Eh.. czemu ja zawsze mam kłopoty ? Jesli rozumiem to pewnie chcesz abym wylądował u psychologa? Niee ja sie wrobic niedam...
<Shit... znów robie z siebie idiotę... Czemu musieli akurat na mnie eksperymętować?>

-I tak bym pewnie nie strzelił. No ale dobrze, dawaj co masz jeszcze w asortymęcie, może przeżyje...

Stoi... co jakiś czas drgają mu palce trzymające za spust...
<Zaduzo emocji... wykonczą mnie psychicznie...>

Dada

-Na pewno tego chcesz? Miałam darować Ci życie i puścić Cię wolno... bo byś wyrósł na zdolnego Gear'a, ale skoro chcesz abym Ci pokazała co tam jeszcze mam to dobrze... HIHIHIHIHIHI
Zaczęła coś kombinować przy komputerze... piszę z dużą prędkością, ale widać że jeszcze nie jest mistrzem klawiatury. Lepiej nie zawracać sobie tym głowy... lepiej martwić się sobą... bo to może być twój koniec... istny koniec. Koniec końców... i nie wiadomo kim zostaniesz w następnym życiu jeżeli tego nie przeżyjesz...

Trey

*Gulp*
<Nieno swietnie... Czemu ja jestem takim idiotą...>
-Jakbyś mogła... mozesz mi chociaz powiedziec jaka jest dziś data? Bo straciłem rachube czasu dobijając sie do ciebie. Moge nieprzeżyc, a nawet jesli, to chce wiedziec czy bym zdązył na turniej...

Troche desperacko, ale zawsze jakoś, przyja postawe obronna czekajac na swój koniec... lub(o ile sie uda) przezycie...

Dada

Pojawia się przed tobą hologram... ale to tak natychmiastowo, że aż się przewróciłeś. Złapałeś się za serce, a ono szaleje... Już nie wiesz co zrobić... próbujesz się uspokoić, ale Ci to nie wychodzi... patrzysz na hologram i widzisz...
"Ale z Ciebie miły gość hihihihi, tak po za tym, też jestem Gear'em hihihihi"
Widocznie lubi powkurzać innych ludzi... i można bić brawa, to jej się udaje.

Trey

-A-A-Aaa...*tutaj robi głupa* ja już nic nierozumiem... Co rozumiesz przez słowo "miły gość" ?
<Esh, ona mnie dobije...>

Jakos wstaje i sie uspokaja...

Dada

-Hihihi... Widzę że masz już dość... no nic, zabiłabym Cię bez wahania... ale jest jedna rzecz która jest wspólna... jesteśmy Gear'ami... na pierwszy rzut oka nie poznałeś... no cóż, postarałam się aby nie było widać że jestem Gearem... ale u Ciebie widać z daleka mój chłopcze hihihihi
Twój stan się powoli stabilizuje... już powoli Ci przechodzi, wystarczy jeszcze parędziesiąt głębokich wdechów i będzie po sprawie.

Trey

-Z daleka czy z powodu kamer i ciemnosci? No a tak wogóle... moze się przedstawisz?
<O jakie szczescie... jestem Gear'em normalnie zaraz doła złapie>

Dada

-Przedstawić? Może tak łaskawie pan się najpierw przedstawi... a potem ja powiem swe imię... bo tak to ja się nie bawię hihihi
Powiedziała spoglądając na Ciebie... widocznie tym wszystkim to się nie przejmuje... w tej chwili twój stan to: Lekko roztrzęsiony...

Trey

-Aaa no dobrze, jestem Yuzumaki...
Prubuje sie uspokoić... Robi pare głębokich wdechów

Dada

Już się powoli uspokajasz, rytm serca powraca powoli do normy...
- Ja jestem Amelia... Miło mi panie Yuzumaki, hihihii

Trey

-Mi tez miło... no moze oprucz zawału... no ale to nic...
Przykucną na ziemi i zaczą sie jakoś(tak jak umie) opatrywać

Dada

(*oprócz xD)
Widzisz, że twoje rany się powoli goją, więc nie będziesz musiał interweniować...
-Dobra... już koniec pogaduszek...
Zaczęła pisać coś na komputerze... a ty się zaczynasz denerwować... nie wiesz co ona może szykować, trzymasz mocno w dłoni swoją broń... Słyszysz dźwięk otwieranych drzwi, pomyślałeś, że to jakiś kolejny stwór tej panny...
-Idź już... ale nie myśl, że się nie spotkamy hihihihi