Megaman Zero Game

Trey

-Ano są. - powiedział cicho. Już miał zabrać swą dłoń z ramienia Jake'a, gdy nagle otwartą dłonią klepnął go w szyje, wyzwalając tym samym Executora. - Ale to nie oni są waszym największym zmartwieniem. - dokończył ze smętną miną.

Phanti

Jake padł na glebę.

- Co ty zrobiłeś? - wymamrotał - Nie mogę się ruszyć....

Ale zanim zdążyłeś w jakikolwiek sposób zareagować, poczułeś na swojej szyi zimno ostrza Tima.

- Jeden powód dla którego mam Ci nie ucinać głowy. - Rzekł wyraźnie wściekły

Trey

-Wybaczcie. - przylgnął szyją do ostrza, by nie można było nim dobrze manewrować. W końcu, żeby uciąć głowę, czy nawet zadrasnąć byle żelastwem, potrzebny jest impet - którego tutaj nie było. Spróbował się więc odwrócić, złapać Tima za wyciągniętą rękę, skrócić dystans i uderzyć go z czegokolwiek.

Phanti

Nie przewidziałeś jednej rzeczy. Moduł. Trzasnęło Cię nagle prądem tak że odleciałeś w bok. Walnąłeś w ścianę.

I znowu miecz przy gardle.

- Skąd jesteś? GADAJ!

Naras

Black Lynx

Wraz z Morisem i Rufusem jesteś na nieoficjalnym wypadzie w poszukiwaniu skarbów. Przez cały czas prowadził was Moris, który co pewien czas zerkał na swoją mapę na komunikatorze.
Choć słońce powinno już wstawać było strasznie ciemno.
-Zanosi się na deszcz z samego rana...- stwierdził Moris patrząc w niebo- Lepiej przyśpieszmy by nie zmoknąć.

Szliście teraz czymś co wyglądała na zniszczoną autostradę gdzie nie gdzie walały się zwęglone wraki pojazdów. Było cicho i spokojnie. Jedyną żywą istotą, którą spotkaliście był wyliniały pies rozrywający jakiś zgniły ochłap mięsa.
Ostatecznie doszliście studzienki kanalizacyjnej w uliczce między budynkami.
Moris:Musimy tędy zejść. Będzie śmierdzieć, ale jest tam dość sucho.
Rufus:Oki doki.

Zeszliście i znaleźliście się w wyschniętym kanale.
Miałeś dziwne przeczucie, że nie pomyśleliście o czymś ważnym, ale nie mogłeś sobie przypomnieć o czym. Spojrzałeś w górę i przez otwartą studzienkę wpatrywałeś się w ciemne niebo, z którego niedługo powinien spaść deszcz.
Moris:
-Hej, Lynx! Co tak stoisz?

Matoi

Black Lynx

Podniosłem ręka aby dać mu do zrozumienia że słyszę, i z tak podniesioną ręka odpaliłem scouta w jedynym dostępnym trybie termowizji. Sprawdziłem dokładnie dookoła wyjście z kanałów i same kanały przed nami, jeśli nic nie wykryłem idę za resztą szukając zapachów ludzi i reploidów w powietrzu.

Naras

Black Lynx

Twoja termowizja nie odkryła niczego godnego uwagi. Dlatego ruszyłeś razem z swoimi towarzyszami. Dziwne przeczucie jednak ciągle ci towarzyszyło.
Pomysł węszenie szybko okazał się dość kiepski. Tu po prostu capi! To w końcu ściek, wyschnięty ale ściek! Już bez wyjątkowo czułego nosa jak twój trudno tu wytrzymać.
Jednak posuwając się w głąb śmierdzących tuneli zacząłeś prócz zwyczajnego smrodu stęchlizny i nie wiadomo czego, wyczuwać delikatny zapach krwi. Stawał się silniejszy w miarę jak szliście prosto, a później coraz słabszy jakbyście minęli jego źródło. Nikt nie zauważył żadnego truchła, ale to może dlatego, że w ścieku jest po prostu mroczno i trzeba by specjalnie się za nim rozglądać?

Matoi

Black Lynx

-Stać

Odwróciłem się i odpaliłem termowizję.

<jeśli zapach krwi jest jeszcze wyczuwalny to znaczy że ciało może wydzielać resztki ciepła, było by fajnie wiedzieć czego możemy się spodziewać>

Naras

Black Lynx

Moris:
-O co chodzi?

Zatrzymali się, czekając na twoje poczynania.
Włączyłeś termowizję i rozejrzałeś się. W ścianie na wysokości kolan była wąska rura z której wystawała połowa ludzkiego ciała. Ciepło, które wydzielało powstało w wyniku rozkładu, a nie funkcji życiowych.
Podszedłeś do zwłok i stwierdziłeś, że owy martwy osobnik chyba się zaklinował podczas przeciskania przez rury.
Moris przyświecił latarką, a ty wyłączyłeś termowizję:
-Znalazłeś trupa... Nieźle, ale nam się chyba nie przyda.

Twarz była chyba wyżarta przez szczury więc nie mogłeś stwierdzić nawet płci. Nagle podskoczyłeś, a Moris z Rufusem wyciągnęli broń, była to rekcja na to, że coś nagle wciągnęło trupa w głąb rury.
Moris:
-K* co to było?!

Rufus odpowiedział spokojnie:
-Pewnie jakiś kanałowy brzydko-stwór, który się wystraszył, że chcemy mu kolacje ukraść.

Moris:
-Mam nadzieję, że w jego menu jest tylko padlina...

Matoi

Black Lynx

- Ja się raczej martwic nie muszę, a trup czy nie chyba warto wiedzieć co może nas spotkać, chyba nie chcesz aby coś ci nagle urwało głowę?

Dałem znać że idziemy, kiedy odwrócił latarkę odpaliłem termowizje i idę za nimi

Naras

Black Lynx

Moris:
-Już raz tędy szedłem i nic mi głowy nie zjadło. Tym razem będzie tak samo... mam nadzieję.

Ruszyliście. Twój termowizor nie pokazywał nic ciekawego.
Z kolei do waszych uszu zaczął dochodzić szum wody, który z upływem czasu stawał się coraz głośniejszy, aż w końcu zobaczyliście, że kanałem zaczął płynąć malutki strumyk wody moczący wam buty.

Moris- Cholera, co jest?! Ten kanał powinien być suchy jak pieprz!
Rufus- Eee... Mmm... Hm... Ekhem... Już wiem! To pewnie przez deszcz! Rozpadało się w końcu i woda spływa do kanału. Wcześniej było sucho bo nie padało.
Moris- Chyba nasz nie zaleje, prawda Rufus?
Rufus z pełnym spokojem odpowiedział- Zależy od tego jak pada... Jeśli to ulewa to kanał może się wypełnić po sufit. A my będziemy się topić w brei.

Matoi

Black Lynx

-Proponuje bieg.

Naras

Black Lynx

Moris- Taa.. lepiej biegnijmy póki nie jest za ślisko.

Ruszyłeś więc biegiem za Morisem i nie oglądając się za siebie chlupaliście wesoło butkami. Słyszeliście coraz wścieklejszy szum wody, ale o dziwo jej poziom pod waszymi nogami się nie podnosił, w pewnym momencie nawet się zatrzymaliście bo zauważyliście, że podłoga była wilgotna, ale woda przestała płynąć. Strumyk, który widzieliście wcześniej po prostu znikł.

Moris- Co do diabła? Rufus co się dzieje? Rufus? RUFUS!!!

Nagle spostrzegłeś, że nie ma z wami Rufusa, a ty nie widziałeś go od kiedy zaczęliście bieg. Pięknie... Ciekawe co się mogło stać.

Matoi

Black Lynx

Rozglądam się za wyjściem z kanałów, jeśli je spostrzegłem mówię.

-wyłaś na górę i ukryj się, ja idę go szukać.

Jeśli nie ma po prostu mówię mu by tu został. A sam odpalam termowizję i się odwracam, jeśli nic nie ma biegnę z powrotem aby go znaleźć.

Naras

Black Lynx

Moris- E! Myślałem, że to ja tu dowodzę!
Ostatecznie cofnęliście się razem. Po pewnej chwili w ciemności zobaczyliście jakąś sylwetkę powoli się do was zbliżającą. Moris przyświecił latarką, a ty wycelowałeś z broni... Jednak nie potrzebnie.
Oto spokojnym kroczkiem, wesoło sobie nucąc szedł Rufus, który wycierał w szmatkę dłonie. Cały, zdrów i szczęśliwy idealny przykład beztroskiego człowieka.
Moris odetchnął- Nic mu nie jest... Nic mu, k* nie, jest... Ukręcę mu ten jego wesoły łeb. A ty co mu zrobisz?