Megaman Zero Game

Yasahiro

Kitsuro Takahiro

Patrzy się za siebie, czy nie wychodzą jakieś roboty obronne czy coś takiego, w tej chwili ze swoim marnym uzbrojeniem nie może pozwolić sobie na błąd. Gdy upewni się, że nic nie ma to patrzy z czego zrobione są drzwi gdyż, jeśli tak jak poprzednie są z drewna a klamka metalowa....To wywala je z kopa trzymając sztylet w pogotowiu....I zamiast wbiec do środka, szybko odskakuje na bok, obok drzwi tak by framuga zasłaniała go gdyż napewno oni zaczną strzelać gdy tylko drzwi będą otwarte.

Matoi

Matio Shiroi

-Dzięki

uśmiechnąłem się i ruszyłem w wskazanym kierunku przez żołnierza.

Phanti

Nie ma robotów. A drzwi cą całe metalowe. Co robisz?

Yasahiro

Kitsuro Takahiro

<Nic nie mam, nic nigdzie nie ma.....Gah, teraz tylko tyle mogę zrobić>

Bierze drzwi z kopa i wykonuje te akcji gdzie się chowa gdy wywali drzwi, gdyby to nie zadziałało to sprawdza czy ma coś co izoluje prąd by wziąć przy pomocy tego chwycić klamkę i otworzyć.

Naras

Matio Shiroi

Znajdujesz całkiem zadbaną knajpkę w dość odludnionej okolicy. Zapach smażonej ryby sprawia, że cieknie Ci ślinka i burczy w brzuchu.
Widzisz jak kręci się tu ledwie parę osób z kapturami chowającymi twarze w cieniu.

Matoi

Matio Shiroi

<Co ja robię...pewnie zginę..>

Z nie niepokojącymi myślami udaje się na tyły knajpki.

Naras

Matio Shiroi

Na tyłach knajpki nic ciekawego nie było... ale trochę dalej stał malutki domek z cegiełki, nie miał żadnych okien, a spore metalowe drzwi zdawały się skrywać jakąś groźną tajemnicę. Obok drzwi jest dzwonek.

Phanti

Mark

Drzwi otworzyłeś ale jebnęło Cię prądem tak że Cię odrzuciło. I leżysz na ziemi ogłuszony. A i słyszysz kroki.

Matoi

Matio Shiroi

Podchodzę do domu i naciskam dzwonek.

Yasahiro

Kitsuro Takahiro

Stara się zatrzymać świat, bo z tego co widzi to się kręci, podczas czego stara się wstać zaczynając słabym głosem.

-Dobra, wiem, że powinienem to lepiej zrobić...-

Podniósł swoją głowę by spojrzeć w kierunku drzwi i z całych swoich sił, woli i ciała, chociaż tych pierwszych bardziej, stoi na lekko ugiętych nogach, lewa bardziej wysunięta do przodu niż prawa ze sztyletem w prawej ręce skierowanym za siebie. W Oczach widać było ostre wkur***nie. Kończy swoją wypowiedź mocnym głosem, który mówi każdemu kto ma chociaż połowę szarej komórki "Don't fuck with me"

-Ale prędzej Szatan-ku**a zacznie się sprzedawać, niż pozwolę wam popier***eńcom mnie zabić-

Naras

Matio Shiroi

Nie usłyszałeś żadnego "dryyyn", drzwi otworzyły się same, całkowicie bezgłośnie.

Matoi

Matio Shiroi

<W jamę samego lwa....>

Ostrożnym krokiem wchodzę do środka, ręce przygotowane do ubrania rękawic i obrony.

Naras

Matio Shiroi

Na środku pustego pokoju stał stół z dwoma krzesłami. Na jednym siedziała nieruchomo postać z kapturem na głowię... w ogóle się nie ruszała, a była tak zamaskowana, że można by pomyśleć, iż to kukła, a może to jest kukła?
Drzwi bezgłośnie się za tobą zamknęły i jedynym źródłem światła była jedna żarówka zwisająca z sufitu.

Matoi

Matio Shiroi

Siadam spokojnie na krześle, i czekam

Naras

Matio Shiroi

Postać lekko drgnęła, po czym usłyszałeś męski głos:
-Imię?