Megaman Zero Game

Phanti

- To nie to samo co u niego - Odrzekł Hiver - Gdybym miał więcej mocy, znalazłbym źródło energii...Ale w obecnym stanie nie mogę...

On cały czas trzymał Cię na dystans. Ale w końcu mu się to znudziło... Bo stanął, schował krótki miecz i zdjął z pleców swoje Zanbato.

inraeratus

Regis

<Ale byłbyś w stanie to zrobić, prawda?> - ciągnie nieubłaganie -<Wytropienie źródła już zostaw mnie, sam powinien je ujawnić jeśli powstrzymam go wystarczająco długo...>

W pewnym sensie cieszy się, widząc co robi jego przeciwnik.

<...o ile go powstrzymam.>

Phanti

Zaszarżował... Okazało się, że ma buty z Dashem! Wykonał cięcie... I celowo chybił! Przeciął ogromny żelazny słup jednym cięciem i odskoczył.

Pokaz umiejętności...

inraeratus

Regis

<Kurde. Ile można? Długo będziesz się bawił? Normalnie bym to zrozumiał...ale mam teraz świat do uratowania, bym mógł się dalej cieszyć kopaniem tyłków śmieci Twojego pokroju. Weź się więc wreszcie do kupy i zacznij walczyć!>

-I co Ci ten słupek zrobił, co? Zresztą nieważne... pokazujesz mi swoje atuty, w ogóle nie bacząc na konsekwencje. Zastanowiłeś się chociaż?

<Zaraz nie wytrzymam. Palę głupoty, za których usłyszenie normalnie uciąłbym parę łbów. Tak dla przykładu. Niech no...ale przyznaję, nie doceniałem poziomu rekrutów arkadyjskich, jeśli co dzień chodzą na tego typu zlecenia.>

Niech no gościu zaszarżuje. Dash dashem, ale nie zmienisz jego kierunku w połowie...prawda?

Phanti

Nie szarżuje. Spokojnie idzie w Twoją stronę. Z mieczem w jednym ręku.

inraeratus

Regis

Westchnął. Zaczął nucić. O dziwo.

,,Gdy słońce jest w górze nad na~mi, gdy zaczyna ten bolesny tan...
Nasze miejsce jest tutaj z cieniami, na nic więcej nie mie-liś-my się zdać..."

Pierwszy krok. Zaczął się zbliżać do oponenta.

,,...Czymże jest świat? Tak od-leg-łe mi miej~sce?

<Ram. Pam...>

Jego chód zaczął być nieregularny. Jakoby chwiejny...

Phanti

On też idzie w Twoją stronę. Tak jak przedtem. Jesteście już w odległości około 30 metrów od siebie.

inraeratus

Regis

Dalsze słowa utonęły w charkocie jaki zaczął się wydobywać z jego gardła. Na serio zaczął się chwiać. Złapał się za głowę, lecz nadal jakoś kroczył dalej. Ręce wypuściły z rąk broń. Ledwie parę kroków dalej potknął się i padł na kolana przed swoim przeciwnikiem. Ciężko dyszał. Wyglądał jakby opadł z sił.

-Co to za...siła? - wyszeptał jeszcze na tyle głośno, by jego przeciwnik mógł to usłyszeć.

Czyżby pole wpływało na niego w jakiś sposób?

Phanti

(Pole nie ma jak na niego wpływać...)

Twój przeciwnik stanął i zaczął patrzeć na Ciebie jak na idiotę.

- Co mu jest? - Zapytał Hivera

- Właśnie! Co Ci jest?! - Zaczął krzyczeć Hiver

inraeratus

(Spokojnie. ONI nie mogą tego wiedzieć :D)

<Wszystkie chwyty dozwolone, tak?>

Oczywiście, pole nie wpłynęło na niego w żaden sposób.

Pozorując kolejną próbę wstania rzucił się z nagła na przeciwnika. Oplątując go ręką i nogami, by mu nie uciekł, pociągając za sobą by ten się przewrócił, chwyta jedną ręką krótszy miecz, którym ten pogardził i przystawia mu do szyi. Wszak nie ma zamiaru go zabijać. Patrzy mu prosto w oczy.

-Na~bra~łem Cię!

Phanti

E. Pamiętaj, że byłeś jeszcze w dość dużej odległości. I pamiętaj, że on spokojnie trzyma swoje Zanbato jedną ręką. I pamiętaj, że ma ono 2,5 metra długości. Więc spokojnie chlasnął Cię w klatkę piersiową zanim do niego dotarłeś. Nacięcie jest lekkie. Padłeś na twarz a on wycofał się parę metrów.

inraeratus

Regis

-Nie baw się z innymi, urgh...bo inni zabawią się z Tobą!

Niczym pijany wstał, wspierając się na swym mieczu.

Spojrzał po sobie. Jakby dopiero teraz zauważył draśnięcie.

-O. Dostałem...dostałem. Ha. Ha. Ahahahahahahaha! HA!

Wyrwał z impetem swą broń, aż się ziemia posypała. Wzburzył grzywę swej czupryny i upiornym swym spojrzeniem omiótł wroga swego.

Zaczął iść w jego kierunku. Jego ręce układały się w wymyślne gesty, tworząc synchroniczny układ z poruszającym się mieczem.

-Walki uczymy się poprzez figury! Trójkąty, kwadraty...okręgi!

<...bliżej...bliżej!>

-A życia przez własne błedy!

Obrót, niepełny piruet, jak zwał tak zwał. Ostrze nareszcie wyrwało się z tego szalonego tańca i pomknęło w kierunku przeciwnika. Nie dosięgnęło go, wszak jest za daleko. Zamiast tego wpłynęło w ziemię pomiędzy nimi. Impet układu porwał Regisa, który poszybował w kierunku przeciwnika.

Twardą częścią buta naprzód. Nieważne, czy trafi w niego, w ostrze, czy nawet w pustkę. Ważne by być bliżej...by móc z bliska patrzeć jak umiera.

-Kyrieleison!

Phanti

Twoje akcje zajmuja zbyt duzo czasu. Kiedy robiles piruety on po prostu odskoczyl. Jest w odleglosci 40 metrow od Ciebie.

inraeratus

Regis

Umm...biegnie i próbuje go zaatakować mieczem? Trochę szybciej?

Phanti

KTÓRYM MIECZEM?