Megaman Zero Game

Naras

Deltar

Czysto, cicho. Za tobą zjechało na linie dwóch bandytów.
Kira:
-Chłopaki sprawdźcie teren. Póki co macie tu linę jak się zrobi gorąco to szybko do góry!

Obydwoje mieli karabiny.
Pierwszy bandyta z Czarnych Sępów:
-My pójdziemy odrobinę w głąb, a ty sprawdź, czy nie czekają na zewnątrz.

Odwrócili się od ciebie.
Jarvis:
-BU!

Podskoczyli i wrzasnęli, a Jarvis w śmiech.
Drugi bandyta:
-Ubije gnoja za to... nie teraz, ale ubiję gnoja... UBIJĘ GNOJA JAK MATKĘ KOCHAM!

Phanti

- Bądź przez jakiś czas naramiennikiem, co? - Rzekł Deltar

I cóż. Ruszył swobodnym krokiem na zewnątrz!

Naras

Deltar

Jarvis wlazł gdzie trzeba i znowu zastygł w bezruchu.
Na zewnątrz wśród zgliszczy leżał sobie jeden Hunter. Zdawał się nie przejmować czasem, miejscem, ani tobą. Wylegiwał się na czymś co kiedyś pewnie było namiotem i przyglądał się twojej postaci.
Jaszczur był barwy fioletowej... gdybyś zobaczył go po raz pierwszy wziąłbyś go pewnie za żołnierza ASK. Jego czerwone oczy nie zdradzały wrogości.

Phanti

- Wy w ogóle potraficie mówić? - Zapytał Deltar - Bo w sumie znam takie typy jak wy. Robicie masakrę dla zabawy, wolicie udawać bezmózgie krokodyle na kozich nogach a jednak macie co nieco pod sufitem.

Stanął przed nim i się na niego patrzy.

Naras

Deltar

Stanąłeś jakieś 10kroków przed nim. Hunter podniósł głowę i nadstawia ucha. Chyba nie dosłyszał.
Zauważyłeś, że za czubek ogona robi mu wiertło. Ciekawe, co?

Phanti

Deltar powtórzył to samo. Głośniej.

Naras

Deltar

Nie chciało mu się wstawać na dwie nogi to wstał na cztery i kroczek podpełzł, nadstawia ucha. Hmm... Ściany namiotu zostały płasko ułożone na ziemi tworząc duży dywan. Dziwne...

Phanti

Cóż. W sumie ta wykręcona jaszczurka wydała mu się teraz takim miłym małym kotkiem.

Powoli pogłaskał go po głowie.

Naras

Deltar

Zmniejszasz odległość z 9kroków na 6, materiał, z którego wykonano namiot rozpruł się i straciłeś grunt pod nogami. Wpadłeś do jakiejś fosy, którą wykopał dookoła siebie fioletowy, a przykrył ścianami namiotu. Upadek bolał... 10m w dół. Gdyby nie twój pancerz byłbyś naleśnikiem, ale i tak jesteś w "szoku".
Jarvis nadal robi za naramiennik i milczy, ale pewnie ma jakiś komentarz.

No cóż... jesteś w tej fosie. Ciasno tu i ciemno.
Fioletowy:
-A żebyś wiedział, że mamy nieco pod sufitem.

Phanti

- O. - Zawołał Deltar. Szczerze powiedziawszy nawet go to nie zestresowało - Tego się nie spodziewałem. - Kąpiel? A potem co? Sprzedacie moją cybernetyczną nerkę a potem ugotujecie i zjecie?

Naras

Deltar

Fioletowy:
-Zabijemy Cię bo stanąłeś nam na drodze, ale nie myl nas z tymi śmiesznymi rzeczami z bagien.

Z jednej strony fosy z cienia wyłoniła się sylwetka Huntera tak czarnego jak najmroczniejszy mrok. Słup światła z dziury, którą zrobiłeś w ścianie namiotu spadając oświetlił jego twarz... nie miał oczu, nawet oczodołów! Z jego paszczy wydobywał się cichy syk.
Fioletowy:
-Hmm? Już mi go zabijacie? Mam z kim pogadać to od razu musicie zabić?

Jarvis poruszył się, ale nadal robi za naramiennik. Chyba się denerwuje, ale bez pozwolenia się nie ujawni.

Phanti

- Hej! Śliwka! - Zawołał Deltar - Twój kolega nawdychał się płynu do czyszczenia toalet?

Naras

Deltar

Odpowiedzią był atak.
Pierwszy cios nadszedł... od tyłu. Cięcie było potężne, milimetr zdecydował o tym, że przeżyłeś. Zbroja cię ocaliła, ale drugi cios tym razem z przodu był na brzuch, cięcie wypruło Ci bebechy. Upadłeś. Nie miałeś szans zwyciężyć od kiedy znalazłeś się w pułapce. Czujesz jak ulatuje z ciebie życie, widzisz dwa stojące nad sobą czarne Huntery bez oczu, oraz fioletowego wysoko nad sobą.

Fioletowy:
-Nie chcemy tego, ale musimy... musimy wykonywać rozkazy. Przykro mi. Życie jest brutalne.

Jeszcze żyjesz nie jesteś byle jakim reploidem. Nie możesz walczyć, ale jeszcze żyjesz.
Jarvis nadal udaje, że go nie ma, lecz widzisz, że Cię obserwuję.

Phanti

- Rozkazy? - Zapytał tylko Deltar - Pieprzyć rozkazy... Głupie ograniczające programowanie...dobrze, że tego nie mam...Lepiej zdechnąć wolnym niż żyć jako marionetka... - Pomyślał o Jarvisie - Jarvis, spieprzaj stąd. Uciekaj. Zostaw mnie.

Naras

Deltar

Jarvis wesołym głosem:
-Jasne... wcale mnie nie dogonią mnie. Ech... inteligent. Wytrzymaj jeszcze minutę już słyszę wsparcie.

Fioletowy:
-E? Wspar... O CHOLERA!

I bum! Gadatliwy Hunter zginął rozszarpany przez pocisk. Czarne się zaniepokoiły nie wiedziały co robić, ale po chwili dwa sztylety wleciały dziurą i wylądowały w ich głowach. A po chwili dziurą wleciał... Thanatos!
Thanatos:
-Deltar?! O cholera! Deltar! Stanowczo zabraniam Ci zdychać!

Jarvis:
-Czas najwyższy! Zabieraj nas stąd! Tu jest tego więcej!

Tego co było dalej nie pamiętasz, dezaktywowało cię, ale aktywujesz się ponownie w szpitalu 27stycznia o 15:00.