Megaman Zero Game

X

-Chyba dałaś ogłoszenie, prawda? Powinna sie znalesć... no chyba że ciagle będzie tam siedzieć, ale wątpie...

Zaczeło ją boleć w klatce piersiowej.

-Ciel...boli mnie tutaj.

Wskazała na lewą strone klatki piersiowej.

Dada

-hmmm... Podłączcie ją do aparatury podtrzymujący życie - I tak zrobili...

X

Tak sobie leży... i już jej lepiej.

Dada

-No widać że ci już lepiej...

X

-Tak... już mi lepiej. Dziękuje. Może to jakiś skrzep albo coś takiego...

Dada

-No wszystko jest możliwe... Jak będziesz się źle czuła to mów...

X

-Dobrze... a kim była ta dziewczynka-robot?

Dada

- a stworzyłam ją... traktuje ją jak swoją rodzoną siostre. Poprostu wole mieć kogoś przy sobie...

X

-Diane też tak traktowałas, tak?

Zapytała sie.

Dada

-Tak zdecydowanie tak... ale ta jedna chwila wszystko zmieniła - Powiedziała z mieszanymi uczuciami

X

-W obydwie strony? Bo widze że masz taki sam naszyjnik jaki miała Diana...

Wstała.

Dada

-No tak... Dała wzięłam... ale czy ona też jeszcze nosi?

X

-Spróbuje sprawdzić...

Stara sie dowiedzieć za pomocą swojego umysłu czy nosi ten naszyjnik.

Dada

Czujesz że Diana jeszcze nosi ten naszyjnik...
- I co? Nosi? - Powiedziała zniecierpliwiona Ciel

X

Sara sie uśmiechneła i powiedziała

-Nosi... czyli ona też cie tak traktuje... prawdopodobnie twoje uczucia są odwzajemniane... tylko może ona jest zbyt zaślepiona gniewiem... trzeba jej tylko otworzyć oczy...