Megaman Zero Game

Olekman

No i zasnęliście. Budzisz się za 3 godziny. Bez Ciel obok siebie.

X

Lito obudził się, i troszkę zdziwiony rozejrzał się wokół... no tak, pewnie Ciel wstała... kurcze, ale sie zrobił głodny. Wstał, i poszedł do głownego pomieszczenia, i rozglądał się za mamą.

Olekman

Roślinek nie ma. Nawet śladu po nich. Widmo grubych ksiąg leżało tam gdzie dawniej, a matki nie ma.

X

-Hmmmmm... gdzie ona poszła...-Lito zaczął szukać jakieś kartki z jakąś informacją.

Olekman

Nic takiego nie ma.

X

-Kurcze... gdzie ona jest...-Mruknął, wyszedł, i zaczął jej szukać po obozie.

Olekman

Jakoś jej nie widać. Pewnie ruszyła gdzieś dalej.

X

-Ehhhhh... kuso... gdzie ona poszła...-Zaczął latać po głównych przedziałach, i podsłuchiwać. Może rozmawia z kimś ważnym?

Olekman

Udało ci się jedynie usłyszeć coś takiego:
-Cholera znowu nie udało mi się złapać na ekspedycję.
=A po co chcesz się narażać?
-Ostatnio skąpo u mnie z kryształami.
=Chyba że tak...

X

Stoi tam i słucha dalej... może sie dowie gdzie ta ekspedycja jest...

Olekman

=Na moje szczęście ja zaoszczędziłem troche.
-To może pożyczysz trochę?
=Ta, jasne. Tylko z czego mi oddasz?
-Kiedy wrócą z pustyni skoczę na następną wyprawę.
=A właściwie na co ci kasa?
-Słyszałem że ktoś w obozie ma coś niezłego do sprzedania...

X

<No... to już wiem gdzie poszli... ale... pustynia jest duża...> Pomyślał. Cóż... trudno. Pobiegł do TS'a i sie tam przeniósł.

X

Lito Noran dobiegł do drzwi przedziału jego ma... Ciel. Chwilę poczekał, by złapać oddech i by mu sie kolory wyrównały, po czym ostrożnie wszedł rozglądając się za matką.

Olekman

Akurat coś przepisywała na biurku. I jakoś się uradowała widząc Cię w drzwiach...

X

-Hej mamo... gdzie byłaś? Martwiłem się trochę...-Zapytał, ciesząc się w duchu że nie zauważyła jego dłuższej nieobecności... chociaż, nigdy nie wiadomo.