Megaman Zero Game

X

To miejsce było kiedyś starym labolatorium. Teraz jest miejscem odnowionym, z ogrzewaniem... przynajmniej wewnątrz. Na zewnątrz wygląda to jak ruina. Cieżko zachowac zewnętrzny wygląd przy odnowionym wznętrzu. Dom w stylu enesansowym

Deltar i Sara pojawili sie w labolatorium

-Jak Ci sie podoba? Troche sie przy tym namęczyłam...

Phanti

- Niezle. - Powiedzial Deltar - Jestes w tym duzo lepsza od Hajwera. - Szkoda, ze ja nie mam juz swoich mocy. Heh...

X

-Tiaaa... część stworzyłam sama, jak miałam moc Genshiro, ale kiedy mi ja odebrano, musiałam wykozystać troche drewna z mojego 400 tonowego zapasu...-usiadła na łóżku

Phanti

- No coz... Ale poszlo ci calkiem niezle. Liczy sie wynik, nie? - Deltar wciaz podziwial pomieszczenie.

X

-Masz rację. Liczy sie wynik... w wielu sprawach...-Położyła sie patrzać w sufit.

Phanti

- Chociaz...Czasami dla niektorych wazniejsze jest wykonanie danych czynnosci, nie ich skutek i wynik. - Deltar zaczal chodzic sobie po pomieszczeniu - Powiedzmy ze sie mscisz. Nie wazne jaki bedzie wynik tej akcji, niewazne co sie z toba stanie. Wazne jest to, ilu ludzi wybijesz, ile krwi rozlejesz...Heh. Zycie jest bardzo dziwne. Nawet dla Reploida.

X

-Mnie to mówisz? Żyłam 12 lat wumyśle mojej siostry. Nawet nie wiedziano że istnieje czy żyję... no ale tak to byśmy obydwoje poumierały... życie jest naprawde dziwne...

Phanti

- Heh. Zycie we wnetrzu kogos ma swoje plusy. - Deltar dezaktywowal swoj helm. Mial wyszczerzone zeby - Ale racja. Nie ma tam zadnej rozrywki. Walk, krwi, i tak dalej...

X

-Żyj 12 lat w umyśle swojej siostry. Ona ma taką energie duchową że każdy dzień był dla mnie walką o życie... po prostu neświadomie starała sie mnie wchłonąć. Ale też masz racje... ale najgorsze jest to że bywa że nikt nie wie że istniejesz. WIec nie masz szans na ratunek. Dopiero w wieku 12 lat udało mi sie przejąć kontrole. Ale sie wiele nauczyłam o duszy. Tylko wtedynie wiedziałam do końca jak to wykozystać. Teraz już wiem...-obróciła sie na bok

Phanti

- To teraz wyobraz sobie mnie, silujacym sie z Magna w jednym ciele - Odpowiedzial z usmiechem Deltar - Naprawde wspaniala walka. Jednak, ostatecznie ja przegralem.

X

-Heh, czyli znasz ten ból... miło znaleść pokrewną dusze...-uśmiechnęła sie leciutko

Phanti

- Ta... - Deltar usiadl na lozku kolo niej - Ale, moja walka z nim jeszcze sie nie skonczyla. Dorwe go i odzyskam swoja moc z powrotem. A wtedy skopie dupsko Kirisakiemu. Nie zostanie z niego nawet srubka.

X

-Któremu? Znam jednego takiego ćwoka i drugiego. Jeden to twój znajomy, a drugi to syn mojej siostry. W sumie możesz wlać obydwóm, tylko z tego drugiego niech coś zostanie-uśmiechnęła sie szerzej

Phanti

- Mowie o Hikari Kirisakim, nie Kunaki. Mam na mysli Genshiro. - Deltar skrzywil sie lekko - No, ale nie chce mi sie o nim mowic. Moze opowiesz cos o sobie?

X

-Wiem o którego Ci chodziło... a co tu dużo o mnie mówić? Jestem żałosną osobą która dla uratowania swojego życia musiała dać sie zerżnąć, i musi w tym momeńcie to powtórzyć...-od razu jej humor sie pogorszył