Megaman Zero Game

Phanti

Jest to zaawansowany technologicznie statek kosmiczny należący do rasy obcych. Obcy raz na jakiś czas lubią sobie porwać parę osób i na nich eksperymentować. Wy musicie to zakończyć!

MG Prowadzący Instancję: Phanti

Gracze przebywający w instancji:

Deviol
Mighty
Inraeratus
Trey
Naras

Zostaniecie zgarnięci kiedy czas taki przyjdzie. Czyli wieczorem. Nuff said

Phanti

ELO KUR....!

Budzicie się wszyscy w czymś co wygląda jak cela. Tylko że, cela nie wygląda, jak typowa cela z naszego podniszczonego świata. Wszystko jest czyściutkie i...nowoczesne. Niezwykle nowoczesne... Cela jest dość mała, ale macie trochę miejsca żeby się ruszać. Drzwi? Jest przejście które jest osłonięte czymś co wygląda jak pole siłowe. LET'S ROCK MADAFAKA!

GRAaaAaaaAAAaaAć!

A! I nie macie swojego sprzętu! Jesteście w samych mundurach/zwyczajnych ciuchach.

inraeratus

Regis

Przeturlał się. Przeturlał raz jeszcze. Wreszcie wskoczył na nogi z dzikim pragnieniem zarzynania na twarzy.

-GDZIE SĄ MOJE PĄCZKI!?

Rozejrzał się. Jego mina zrzedła. Czy raczej jakoś dziwnie się skrzywiła.
-Ha? Hiver? Powiedz, że to Ty.
Nie, Hivera nie ma. Widzi pole. Podszedł. Zapukał. Kopnął w ścianę i się wydarł w niebogłosy:

-Pomyłka.... GDZIE JA JESTEM DO....!? Od kiedy to punkty dowodzenia wyglądają niczym rezerwuar po Sanepidzie!?

Phanti

Powiem krótko. Hivera nie ma a ty...Widzisz innego gracza. Znaczy się...jakąś postać...Osobę. Postać Mightyego. No.. kurde, wiesz o co chodzi. Jesteś z nim sam w celi.

inraeratus

Regis

<Łohoho. Współwięzień. Będę miał zabawę.>

Podchodzi do niego. Daje mu szturchańca nogą.

-Hej Ty! Tak, Ty nerdzie w sombrero. GADAJ. Wiesz coś o naszej sytuacji!?

Przy okazji... cóż takiego nowoczesnego jest konkretnie w ich celi? Przygląda się mimochodem. Może coś słyszy? Otacza ich kompletna cisza?

Mighty

- Ty.. ja tutaj nic nie wiem co jest grane..
Rozgląda się
- Jednego dnia jestem gdzieś indziej, a później budzę się i właśnie.. what the fuck?
Bije lekko głową w ścianę

inraeratus

Regis

-Baah.... - wyrzucił z siebie, bez życia padając na podłogę. Po chwili przekrzywił jednak głowę i zapytał współlokatora:
-Potrafisz opowiadać?
Niezależnie od odpowiedzi wstał i zaczął opukiwać, ostukiwać itd. pokoik. Może jakieś sekretne przejście? Abrakadabra? Sezamie otwórz się, kiedy ja tego chcę?
<Nie ma klatki bez zamka...>
Sprawdza też jak tam reakcja z osłoną w przejściu. Z początku powoli, na spokojnie, pomagając sobie ciuchami, czy czym tam miał, sprawdza cóż takiego owa bariera ciekawego czyni.
Musi to wyglądać co najmniej... dziwnie.

Mighty

- Nie, nie bardzo lubię cokolwiek mówić.. co nie znaczy, że Ci nie pomogę.
Podszedł niedaleko tej bariery i starał się dostrzec co jest za nią, najbardziej skonkretyzował się na szukaniu
czegoś skomputeryzowanego.
- Co robiłeś wcześniej nim się tu ze mną pojawiłeś?

inraeratus

Regis

Nie przerywając mruknął. Dosyć głośno:
-Aaaaha. Priorytety, czyż nie? Cóż. Siedzimy obaj w bagnie, więc równie dobrze możemy razem tonąć.
Odwrócił się do niego:
-Znaczy się - mnie tam pasi.
Wrócił do swego zajęcia. Jednak lekko się ociągając. Jak widać mają czas. Dużo czasu.
-Co do mnie... bawiłem się w życie... w pomaganie kilkusetletnim herosom w ratowanie świata przed równie wiekowymi, lecz krzepkimi antygonistami...
Dostrzegając kątem oka bez wątpienia niemrawy wyraz twarzy współwięźnia, dodał:
-Machałem mieczem. Szwendałem się po świecie. I jakoś na tym zarabiałem.
Widząc znajomy niebiesko-biały mundur spytał:
-Jesteś Arkadyjczykiem?

Mighty

- Jestem..
Spojrzał chwilę na ziemię, jak gdyby bał się rozmówcy.
- Niestety nie jestem wojownikiem, nie mogę się pochwalić wojaczką, jestem amatorem w obsłudze komputerów.
Moje misje głównie polegają na łamaniu systemów, otwieraniu różnych przejść czy też zbieraniu informacji.
Spojrzał jeszcze raz za pole siłowe.
- Myślę, że gdybyśmy znaleźli tutaj coś skomputeryzowanego to dałbym radę to obejść.

inraeratus

Regis

To teraz dał mu powody, by się bać. Zaśmiał się tym swoim mocnym, gardłowym głosem:

-AHAHAHAHA! Tym bardziej powinieneś się cieszyć. W jakimkolwiek innym wypadku byłbyś znacznie bardziej zagrożony.
Spojrzał mu w oczy, które ten spuścił. Po chwili wrócił do swego zajęcia.
-Zapamiętam. Jeśli znajdę coś skomputeryzowanego to postaram się tego nie zniszczyć...
W normalnych warunkach nie ważyłby się zdradzać, ale w tej chwili różnicy mu to chyba wielkiej nie zrobi. Przy okazji, może przyda mu się to na przyszłość...:
-Jesteś Arkadyjczykiem, powiadasz? Doszły Cię może słuchy o rekrucie, który zbiegł z Arkadii, pomimo bycia poddanym osobistej kontroli Jacka?
Po chwili rzekł jeszcze, zacierając ręce, z błyskiem w oku:
-Ale wiesz... na wojaczkę nigdy nie jest za późno. Jak coś to nie wahaj się prosić...

Mighty

- Brak mi w tym przeszkolenia... Zresztą moje konto nie jest czyste, można zliczyć kilka ofiar w hunterach czy też w ghoulach.
- zbieg z Arkadii? Nie, nie słyszałem.
Spojrzał na jego budowę i rzekł
- Zróbmy tak, ja zajmę się czymkolwiek co nie wymaga przelewu krwi czy też innej substancji jaką mogą mieć nasi gospodarze,
a Ty wręcz przeciwnie.
Oparł się o ścianę

inraeratus

Regis

-Uhm... mnie tam pasuje.
Uśmiechnął się pod nosem. Ledwie dostrzegalnie.
<Ten po prostu nie zdążył... czy też wstyd Jacka nie pozwolił na ujawnienie informacji.... nie, raczej to pierwsze. Przecież nie był sam. No i jeszcze kwestia Kaisera.>
Westchnął. Już trochę widoczniej. Czy też słyszalniej. Pasowałby do sytuacji, czyż nie?
-W sytuacjach takich jak ta żałuję, że nie opanowałem zbyt dobrze sztuki walki wręcz. Konieczność noszenia ze sobą tego żelastwa bywa kłopotliwa... - myślał o Adamancie. Kłucie w sercu narosło. Odrzucił je. Wiedział, że gdzieś tam jest. Czeka na niego... - I Ciebie, jak mniemam, pozbawiono wszelkiego sprzętu?

Mighty

Kiwnął głową na tak i położył się przy ścianie.
- Musimy coś wymyślić ...

Phanti

Nagle przez sufit nad wami przeleciała wielka mechaniczna ręka. Usłyszeliście krzyk... I po jakimś czasie zobaczyliście jak ręka wraca...I znowu mija waszą cele. Tym razem z jakimś krzyczącym mężczyzną...Powoli krzyki ucichły.

Co robi bariera? Nic. Jest jak ściana. Co dalej?