Megaman Zero Game

Naras

Salidia

Rozgląda się po pomieszczeniu w poszukiwaniu czegoś ciekawego.

Phanti

Jest tu sporo sprzątających cieciów i modlących się duszyczek. Tyle jak na razie widzisz, ale hala jest dość długa. Idziesz dalej?

Naras

Salidia

<Łee... Nie zamierzam żyć wiecznie zbawiona, lub potępiona. Zawsze miałam nadzieję, że śmierć to koniec, po którym nic nie ma. Jeżeli tak wygląda "po drugiej stronie" to ja wracam na "tą pierwszą">

Salidia ruszyła wzdłuż hali skoro nie ma innego wyboru.

Phanti

Na końcu jest wielka złota brama. Przed bramą, na wygodnym fotelu siedzi sobie jakaś zakapturzona postać.

Naras

Salidia

Salidia podchodzi do typka.
-Halo! To droga do świata żywych?

Phanti

- Nie. - Odpowiedziała postać łagodnym, uspokajającym serce głosem - To droga do raju. Nie ma czegoś takiego jak "droga do żywych", moje dziecko.

Naras

Salidia

<To co tu tak siedzisz? Dupa w troki i robisz mi tu zaraz drogę do żywych>

-Jak to nie ma "drogi do żywych"? Jeśli jest droga od żywych do martwych to jest i od martwych do żywych- logiczne. Bardzo mi zależy by wrócić do żywych!

Phanti

- Myślę, że miliardom innym duszom też na tym zależy - Odpowiedziała postać - To żaden argument.

Naras

Salidia

<A któraś z tych miliardów dusz kopnęła Cię już gdzie trzeba?>

-Znajdę drogę powrotną do żywych chodź bym musiała wam ten cały biznes roz******lić!

Ocho... Nerwy puszczają.

Phanti

- Nie. Nie znam. Gdyż nie mają nóg. - Odrzekł spokojnie na Twoje myśli.

O. Zauważasz że nie masz nóg. Tylko taki ogonek jak duszki. Wooo!

Naras

Salidia

Nie ma swoich kochanych nóżek? Ocho... Czerwona lampka.
Salidia przywaliła pięścią w nos zakapturzonemu.

Phanti

Twoja pięść przenikła przez niego jak powietrze.

- Drogie dziecko. Ze śmiercią trzeba się pogodzić. Lepiej to zrób, bo inaczej zostaniesz wtrącona do piekła. A tam jest niezbyt przyjemnie.

Naras

Salidia

Salidia:
-"Lepiej zrób to bo inaczej piekiełko", co? W dupie mam twoje groźby! Nic dla mnie nikt nie zrobił i nie możecie mnie nazywać ani dobrą, ani złą!

Phanti

- Uspokój się. - Rzekła łagodnie postać.

I czujesz...że...mimo woli...się...uspokajasz!

Naras

Salidia

Zaczęła się uspokajać, była już nawet całkiem uspokojona, już miała odejść od nieznajomego... dopóki nie uderzyła w nią myśl, że ten gość jej rozkazuje! I znowu wybuchła:
-NIE BĘDZIESZ MI TU ROZKAZYWAŁ!!! KAPUJESZ DUPKU?! CHCE DO ŻYWYCH I TO JUŻ!

Hmm... Ciężki przypadek. Nawet boskie moce mogą być niewystarczające by uspokoić ten czerwono-czarno włosy wulkan.
Może lepie od razu wrzucić ją do piekła i niech się diabły z nią męczą?