Megaman Zero Game

Arxel

- Dziwne, pierwsza osoba która sie zgodziła po dobroci. Naprawdę jesteś dziwna. Powiedział po czym telekinezą przeniósł cię na stół i przykuł do niego w pozycji krzyżowej. Po chwili wszedł Banjo z Jakims lekarzem. - A pan T. Jak widzisz wszystko jest gotowe. Powiedział psionik i lekarz podszedł do ciebie. Popatrzył sie, pomruczał chwilę po czym spod stołu wyjąl jakieś kabelki z przyssawkami. Przyczepił ci po je na skroniach, kolanach, stopach, rekach, brzuchu, udach, i klatce piersiowej. - Ok zaczynamy Powiedział a Banjo pociągnął za jakąś wajche. Nagle poczułaś silne uderzenie prądu. Wstrząsnęło całym twoim ciałem, a ty leżałaś ciężko oddychając.

X

-Kurcze... to było niezłe... chce jeszcze raz!

Arxel

Lekarz wyjął skalpel i ponacinał ci skóre w wielu miejscach. Krew zaczęła ciec z kilku z nich. Po chwili zaczął coś sypać na nie. Nagle poczułaś potworne szczypanie. Było prawie nie do wytrzymania - I co? lubisz sól? Powiedział i wyjął z jakiegoś pudełka igły. Wbił ci je pod paznokcie rak i nóg. Potem dwie koło elektrod na skroniach.

X

Ku zdziwianiu wszyskich zaczeła sie śmiać...

Arxel

Lekarz zdenerwowany wyjął jakąś beczkę i pedzel. Wymazał ci całą twarz, a szczególnie uszy czyms lepkim. I słodkim. - No to przetrzymal mało kto, Nawet nasz Banjo który nie nza bólu przetrwał tylko 10 minut. Powiedział po czym wyjął jakieś małe pudełko z czymś małym i czarnym. - O to droga panno wspaniała i rrzadka mrówka afrykańska. Będziesz miała dużo szczęścia jesli zostanie ci choć kawałek twarzy. Powiedział po czym otworzył pudełko i wysypał ci mrówki na twarz. Po chwili poczułaś gryzenie na całej twarzy. Gdy zszedł naskórek to szczypanie przerodziło się w ogormny ból. Całą twarz zalała ci krew cieknąca z rannej wewnętrznej częsci skóry.. - I co powiesz? Bo wiesz one cię moga zjeść żywcem.

X

-Troche mnie już to przerasta... dobra, dosyć tego dobrego.

Użyła pyrokinezy by spalić mrówki

Arxel

Nad twoją twarzą pojawił się płomień który spalił mrówki, a po chwili zniknął. [i] - Co nie dajemy rady? To źle. Nawet nie zaczęłem sie rozkręcać. A lekarz ci coś podał. Twoje rany się zagoiły. Po chwili wyjął spod stołu młotek i zaczął ci nim miażdżyć palce.

X

-I tam... co za dużo to nie zdrowo... możesz troche mocniej, ledwo to czuje...

Arxel

Lekarz podstwił ci coś do głowy. Ni mogłaś zobaczyć co. Ale po chwili poczułaś coś dziwnego. Dym! Nagle poczułaś straszne ciepło na głowie. - No mam nadzieję, że zanim zaczniesz sie palić powiesz nam coś o sobie. Powiedział po czym rozciął ci skalpelem brzuch.

X

Stara sie przejąc kontrole nad tym ogniem i skierować na niego...

Arxel

Ogień zaczął sie dziwnie poruszać po czym ruszył w stronę doktorka. Ten widząc go wyjął spod stołu jakiś płyn i wylał go na siebie. Płomień w zetknięciu z nim zaczął syczeć i znikał, a na twojej głowie dalej się palił - Dawno tego nie musieliśmy używać. Od czasu jak mieliśmy tutaj dwóch ludzi psioników z neo arcadii. Jak sie nazywali? Zapytał się psionika. - Nieważne. Tylko szkoda, że umarli podczas tortur. Po chwili odezwał się Banjo. Ja pamiętać. Raaa.... Eeeee... nie pamiętać. doktor nagle wsadził ci rękę to brzucha. Poczułaś z tamtych okolic ogromny ból. Po chwili doktor wyszrpł stamtąd jelito grube. - No panowie. Dobrze, że przynajmniej to nie jest mechaniczne. Mało co tam jest normalne. Ale nie uważacie, że jest za długie? Może je troche skrócimy? co ty na to panienko? Powiedział i wyjął jakiś nóż pokryty rdzą.

X

-Hmmm... czyżby to byli Randalf i Mortimer?

Powiedziaa spokojnie, bez emocji. Może bez uśmiechu, ale też bez grymasów.

Arxel

- Zgadłaś panienko! Ale skąd wiedziałaś? Zresztą nieważne. A więc powiesz panienko kim jesteś i gdzie jest Diana? Czy mam cię kroić? Powiedział lekarz.

X

-Co mi zrobicie to i jej sie stanie... tyle powiem.

Arxel

Lekarz zastanowił się chwilę i odezwał się. - Tja... Pewnie ta Diana ma rozdwojenie jaźni. Mieliśmy już kilku takich. A teraz dlatego, że nie powiedziałas kim jesteś i gdzie jest diana zostaniesz ukarana. Powiedział po czym zaczął kroić ci jelito. Jako, że nóż był tępy i zardzewiały trwało to długo i niemiłosiernie bolało. Aż zaczęłaś płakac z bólu.