Megaman Zero Game

Naras · Wysłany: Śro 22:09, 09 Mar 2011 Temat postu:

Deltar

Do... do... do... docierasz.

Naras

Learc

Wraz z oddziałem doszliście do kliniki. Od razu było widać, że inni żołnierze ASK ją zabezpieczyli i to solidnie.
"Dziadzunio" zagadał do jednego z żołnierzy:
-Jak sytuacja?

Żołnierz:
-Klinika zabezpieczona i pacjenci zabezpieczeni, ale jest inny problem. Huntery nie pozwalają by ranni z innych części bazy tu dotarli. W punkcie dowodzenia trwa bitwa, Jafar walczy z zdrajcą Natanielem!

-Co?! Nataniel jest starcem, jak może walczyć z kimś takim jak Jafar?!

-Sam nie wiem, ale on nie jest tym za kogo się podawał. Za pomocą tajnych podziemnych przejść wpuścił tu Huntery. Na szczęście oficer Nox dała radę odkryć w porę podstęp i zanim nastąpił atak zniszczyliśmy parę z tuneli, ale część nadal jest do użytku, a jaszczury usiłują złamać obronę, którą udało nam się tam ustawić. Jeśli chcecie pomóc musicie iść do kanałów.

"Dziadziunio" spojrzał na ciebie, po czym powiedział:
-Le Vert poszukaj tutaj Sary, to siostra bliźniaczka Izy... "Babuni". Rozumiesz? Powiedz jej, że ja i Iza jesteśmy cali, oraz zdrowi, a potem pomóż tutaj. Bez obrazy ale rekrut nie powinien walczyć otwarcie z Hunterami. Ja i reszta pójdziemy do kanałów. OK?

Trey

Learc

-Skoro tego potrzeba... - rzucił sceptycznie i zaczął szukać Sary. Postarał się jak najszybciej to zrobić, bo robienie za niańke trochę go deprymowało.

Naras

Learc

I oddział odszedł, a ty zacząłeś się rozglądać za Sarą.
Po chwili dostrzegłeś identyczną osóbkę jak ta, którą spotkałeś w barze... W tym, że była cała zakrwawiona. SPOKOJNIE! To nie jej krew ^_^

Trey

Learc

Podszedł więc do zakrwawionej białowłosej MK II, jakby nigdy nic pytając cicho
-Jesteś Sara, tak? - przypatrzył się chwile, po czym kontynuował - Tamten... em... w sumie nie znam jego imienia... a! Dziadziunio mnie wysłał, co bym Ci przekazał że on i Babu... Iza są cali oraz zdrowi - zrobił dobrą minę, chociaż nie wiedział czego się spodziewać.

//weź, bo jeszcze jakiś alien czy inny predator na mnie wyskoczy ;x

Naras

Learc

Dziewczyna spojrzała na ciebie:
-Dobrze wiedzieć... Nie wyglądasz na rannego. To dobrze. Chodź za mną znajdzie się dla ciebie robota tylko najpierw się przebiorę. Nie mogę operować w zakrwawionym ubraniu!

I poszła na zaplecze.

Trey

Learc

Bez odpowiedzi ruszył za dziewczyną. Trochę zdziwiła go bezpośredniość kobiety, która nawet nie zapytała go o zdanie. Ale co tam, będzie siedzieć cicho.

Naras

Learc

"Trochę zdziwiła Cię bezpośredniość kobiety"? No skoro to cię zdziwiło...

Dziewczyna niemal biegła truchtem więc pierwsza dotarła do zaplecza, a dokładnie do szatni, pierwsze co rzuciło Ci się w oczy to zakrwawione ubranie rzucone w kąt... a potem usłyszałeś dźwięk wody lecącej z prysznica.
Spojrzałeś i zobaczyłeś odwróconą tyłem nagą białowłosą, która w pośpiechu nie zamknęła drzwi do prysznica. Krew spływała po jej plecach, potem po zgrabnym tyle, a na końcu po długich, ślicznych nogach.

Trey

Learc

No wybacz, że głównie znam milczki burczki ;x

Z wrażenia aż mu się gęba otworzyła. No i zaczął się czerwienić, jak mało kto, przyglądając się całej akcji. Robił to chwile, po czym szybko się odwrócił, co by nie zostać wykrytym, a ze swoistego rodzaju stresu zaczął się czochrać po włosach. Of kors jego mózg dalej przetwarzał obrazy które wzbogaciło te cenne doświadczenie. No i korciło go, aby oglądać to dalej.

Naras

Learc

Dźwięk prysznica ucichł. Dziewczyna szybko wyszła i złapała ręcznik.
-Cholera... Idź do pomieszczenia obok i weź mi szybko ubranie z szafki 47. Jest otwarta.

Zaczęła się wycierać.
W ogóle nie zwracała uwagi na to, że mógłbyś na nią patrzeć.

Trey

Learc

Teraz zaczęło go już irytować to ciagłe posyłanie go to tu, to tam. Ale i tak było fajnie, więc poszedł po ubranie z tamtej szafki, co by je przynieść Sarze.

Naras

Learc

Dziewczyna już się wytarła i stojąc przodem do ciebie zabrała szybko ubranie, po czym zaczęła się ubierać... Nadal przodem do ciebie. Trzeba przyznać, że piersi miała ładne.
Gdy się w końcu ubrała, powiedziała:
-W punkcie dowodzenia jest istna rzeźnia. Huntery i Nataniel walczą z Jafarem i innymi żołnierzami. Możesz tam pójść by pomóc rannym uciec spod szponów tych gadów? Jakiś tam oddział stara się utworzyć bezpieczną drogę z punktu do kliniki, ale coś im nie wychodzi. Pójdziesz tam?

Spojrzała na ciebie, po czym zmrużyła oczy i diabelsko się uśmiechnęła. Chyba dopiero co dostrzegła jak bardzo jesteś czerwony. Podeszła do ciebie i pocałowała Cię w kącik ust, po czym wyminęła by udać się do wyjścia. Nim wróciła do pracy rzuciła do ciebie:
-Dzięki, że to zrobisz.

I zniknęła zostawiając ciebie w szatni.

Trey

Learc

Ten ruch całkowicie go zagiął. Nie dość że było to wredne, to jeszcze przyjemne! Jak tak można, normalnie kiedyś coś z tym zrobi. Kiedyś, bo ta chwila na prawdę była super. Stał. Stał. Stał. A nawet stał. I w końcu oprzytomniał. Wow. Epickie. Ruszył znaleźć problematyczny oddział

Naras

Learc

Przechodzisz do punktu dowodzenia.

Naras

Deltar

Budzisz się w szpitalnym łóżku pozbawiony ekwipunku. Masz wrażenie, że te wszystkie "kosmiczne przygody" to tylko sen, ale nie... to nie mógł być sen wiesz, że to się działo naprawdę i wszystko co tam zdobyłeś nadal masz, tylko nie przy sobie.
(Twój ekwipunek jest w twojej kwaterze)

-No, no... a już myślałem, że cię zabiłem-zaśmiał się znajomy głos, zobaczyłeś jak podchodzi do ciebie Thanatos-Wybacz puściły mi nerwy od twojej gadki i zdzieliłem cię w łeb, a ty padłeś nieprzytomny... No cóż, zabrałem ciebie oraz Laresa do bazy. Gościu! Przegapiłeś wiekopomny spektakl gdzie główną rolę grali Lares i Jafar, wiedziałem, że on nie lubi zdrajców, ale nie wiedziałem, że AŻ TAK.-widząc, że nie do końca wiesz o co kaman wyjaśnił- Publiczne tortury zaraz po tym jak wyśpiewał nam wszystko o Natanielu. To był długi i wspaniały pokaz.

Thanatos przyjrzał ci się, po czym stwierdził:
-Mi się wydaje czy coś się w tobie zmieniło? Nie ważne-jego ton nagle spoważniał-Mam przekazać, że oczekują cię w Punkcie Dowodzenia. Chodzi o sprawy wagi najwyższej i mam dopilnować byś udał się właśnie prosto tam.