Megaman Zero Game

Phanti

- Ah, on. - Odrzekł beznamiętnie. Nie zestresował się. Jakoś tak miał wymigiwanie się z takich sytuacji we krwi...eee..w obwodach - Zapomniałem o nim. - Pomachał od niechcenia ręką - Kawałek starego ekwipunku, zdobyłem jako trofeum w czasie walki pod ziemią. Było też parę innych fajnych bajerów, ale nie zdążyłem ich zabrać, przed wybuchem. - Zwrócił się do Thanatosa - W sumie powinniście tam wysłać zespół archeologiczny. Powinni to odkopać i sprawdzić czy nie ma tam nic jeszcze. Jak na mój gust mogłoby być tam coś interesującego.

Naras

Deltar

-Czy ty widziałeś ten wybuch? Jeśli coś było na tyle mocne by przetrwać eksplozję to z pewnością jest już na orbicie. Sam chyba cudem tylko przeżyłeś... widziałeś, że twojego kleszcza wbiło w drzewo.

Zwrócił się do Nox:
-Szybkość w jakim zieleń przykryła miejsce wybuchu jest aż straszna. Jeszcze rok, a drzewa tak zmutują, że zaczną chodzić.

Nox:
-Ale to już nie mój problem... Mam dużo innej pracy i ledwo wyrabiam.

Wskazała stertę papierów.
-Muszę to przejrzeć od A do Z.

Thanatos:
-Wzięłaś z własnej woli tą robotę, czy Cię zmusili?
-By tylko spróbowali.- na twarzy Nox pojawił się złośliwy uśmiech.

Deltar chyba stał się przezroczysty.

Phanti

- Oh. Straciłem oboje dzieci co? - Zaśmiał się - Anyuej, mój ekwipunek niedługo będzie naprawiony. Macie dla mnie coś jeszcze?

Naras

Deltar

Nox:
-Teraz? Nie. Przyjdź później.

Odpowiedziała poważnie, a Thanatos klepnął Cię w plecy:
-Dobra zostawmy ją w spokoju, chyba każdy z nas ma inne zajęcia.

Phanti

Deltar tym razem zignorował Nox i zwrócił się do Thanatosa.

- Call me, jak coś. See ya! - I wyszedł

Poszedł do Baru.

Naras

Deltar

Gdy wychodziłeś dostałeś dreszczy... Ktoś Cię przeszył lodowatym spojrzeniem.

Ostatecznie dochodzisz do baru.

Phanti

Deltar poszedł najpierw do miejsca, gdzie wysłał go Jafar. Przy okazji podśpiewywał sobie utwór "Rusty Angels" zespołu Black Sabbath. Zapukał. Kiedy ktoś wyjrzał, to od razu wypalił.

- Yo. Jafar mnie przysłał.

Naras

Deltar

Drzwi otworzył Ci wysoki reploid w idealnie czystym fioletowym mundurze. Jego oliwkowe oczy przez chwilę bacznie cię badały, ostatecznie powiedział zimnym, nieprzyjemnym głosem:
-Wejdź.

Gestem zaprosił ciebie do środka, a gdy wszedłeś zamknął drzwi i oznajmił:
-Potrzebuje kogoś do delikatnej pracy. Trzeba uśmiercić jedną bandytkę, praca prosta, ale jest parę haczyków. Pierwszy: jest otoczona przez swoich kompanów... ich los jest mi obojętny, drugi: nikt z ASK nie może się dowiedzieć, że poszedłeś ją zabić, a już na pewno nie może wyjść na jaw, że JA zleciłem ci jej eksterminacje. Oficjalnie wyszedłeś obeznać się w terenie i zostałeś napadnięty. Płacę 150E-C jeśli jako dowód jej śmierci przyniesiesz mi jej nieśmiertelnik, a praca zostanie wykonana w tajemnicy. Zainteresowany?

Phanti

- Brzmi to tak, jakby Twoje zamiary miały popsuć nieco interesy ASK - Odrzekł Deltar śpiewnym głosem - Rewolucja? Rezolucja? Ktoś puścił bąka?

Naras

Deltar

-Nie ASK tylko na tym zyska... jeden żołnierz, mój przyjaciel... jest teraz niedysponowany. Śmierć tej bandytki powinna mu pomóc.- przez chwilę mierzył Cię wzrokiem-Nie myślisz chyba, że jestem na tyle głupi by o wojaka do rewolucji prosić samego Jafara?

Chwila milczenia po czym walną się w czoło.
-Gdzie moje maniery? Nie przedstawiłem się, tak wszystko prosto z mostu, faktycznie można by uznać, że spiskuje. Jestem Eryk Ogniomistrz, a ty zwiesz się... Hmm?

Phanti

- Deltar - Odpowiedział - Cóż. Czemu więc nie chcesz, żeby chwała za nasłanie złotego-wyróżniającego-się-wśród-ASK-wojaka na bandytkę spłynęła na Ciebie?

Naras

Deltar

-To delikatna sprawa. Zły ruch, a wszystko się skomplikuje do tego stopnia, że Jafara osobiście urwie mi łeb... i tobie jeśli to ty nawalisz.

Hmm... nie wygląda na to by kłamał, ale sprawa jest trochę podejrzana, lecz 150 E-C piechotą nie chodzi.

Phanti

- Dobra. - Odpowiedział Deltar. Choć stwierdził, że warto całą sprawę zbadać - Biorę. Masz jakieś konkrety, które będą mi pomocne?

Naras

Deltar

-Doskonale! Szukasz bladej dziewczyny o długich, prostych, blond włosach i oczach tak zielonych jak szmaragdy. Jest snajperką więc zdjęcie jej z bliskiej odległości nie będzie problemem. Jeśli będziesz miał jakieś wątpliwości: nosi aksamitny zielony szal, który zakrywa jej usta. Ona i jaj kompani zatrzymali się w Górach Hidyn przy samym wejściu do jaskini.

Eryk skończył mówić z serdecznym uśmiechem na twarzy. Widać był zadowolony.

Phanti

- Ok. - Odpowiedział - Przygotuję się chwilę i wyruszam. Cya!

Wyszedł i wrócił do swojej kwatery.

- Co o tym sądzisz Jarvis? Zdeczka podejrzane, prawda?