Megaman Zero Game

Phanti

(Gówno prawda. Tak łatwo nie odpuszcza. To tort truskawkowy i tłuste żarcie opuściły Twój organizm...)

No i spisz. I jutro o godzinie 8:00 czasu realnego możesz wstać. Z super kacem i bólem głowy.

Yasahiro

Shinku Ankoku

Wstaje, wstaje...Nawet jeszcze dłużej spał. Bierze szybki prysznic, wyciera się, ubiera w czysty mundur i idzie do Sali Wiatrów.

Phanti

Docierasz?

Mighty

Zbiera EQ i idzie w stronę restauracji.

Mighty

Wyciąga kartkę z numerem pokoju dziewczyny, a dokładniej śpiocha i szuka jej drzwi, a gdy się już przed nimi znajdzie
puka dwa razy czekając aż dobroduszna istota otworzy mu drzwi.

Naras

Ippan Haiki

Drzwi otworzyła ci jakaś inna dziewczyna, która spytała:
-O co chodzi?

Widziałeś, że wewnątrz w łóżku siedział sobie Śpioch... O dziwo tym razem nie spałą.
Śpioch:
-Znam go, może wejść.

Nieznana ci osoba zeszłą tobie z drogi.
Śpioch wyglądał... inaczej. Widziałeś, że ma zielone oczy z pionowymi źrenicami, oraz jej ciało było pokryte malutkimi łuskami. Czyżby po ugryzieniu gigantycznego węża i dostaniu antydotum doszło do przemiany w sneak-woman? A podobno takie rzeczy tylko w komiksach.
Jej twarz wyglądała na zmęczoną, a w oczach widziałeś ból... Przemiana do miłych należała.
Śpioch z uśmiechem stwierdził:
-Miło wiedzieć cię całego i zdrowego.

Mighty

- Ciebie oczywiście też miło widzieć ale wolałbym ze skutkami nie wynikających z mojej winy.

Kiedy tak spoglądał na łuski i oczy Śpiocha doszedł do wniosku, że zjebał sprawę no ale przecież nie mógł nic innego zrobić,
a pozwolić jej umrzeć nie szło w rachubę.

- To dla Ciebie w ramach przeprosin ..

Wyciągnął butelkę najlepszego alkoholu jaki mu zaserwowano i położył na stoliku.

Naras

Ippan Haiki

Śpioch:
-Gdyby nie ty byłabym już dawno martwa. Dziękuje, że mnie uratowałeś.

Butelkę wzięła od ciebie ta druga dziewczyna, zdaje się przyjaciółka Śpiocha, i wsadziła do lodówki.
Śpioch:
-To jest Morgandy opiekuje się mną bo sama teraz niezbyt mogę się ruszać- uśmiechnęła się słabo.

Morgandy zwróciła się do ciebie:
-Miło Cię poznać.

Mighty

- Mnie również miło.

Wstał by uścisnąć dłoń i skierował wzrok ku Śpiochowi.

- Wyjdziesz z tego?

<Głupie.. nie wiele wiem co powiedzieć, nawet jej nie znałem..>

Pomyślał po czym przedstawił jej swój "awans" w kilku słowach czyli czym będzie się zajmował i,
że w końcu jego praca zmieni trochę bardziej kierunek na eksploracyjny i naukowy niż ten przedtem czyli stricte hacker w drużynie.

Naras

Ippan Haiki

Śpioch:
-Mutacja jest stała, ale lekarze mówią, że bóle ustaną gdy się skończą przemiany w organizmie... W sumie to zawsze ze mnie była wredna żmija.

Dziewczyna się roześmiała, a Morgandy za pomocą wilgotnego ręcznika obmyła jej twarz z potu.
Opowiedziałeś o swoim awansie.

Śpioch potwornie spoważniał po twoich słowach:
-O rany... To niebezpieczna robota. Jak wycieknie poza bazę, że ty jesteś odpowiedzialny o wzmocnienie Arkadii o armię Mettaurów z pewnością inne frakcje naślą swoich zabójców by ci nie pozwolić osiągnąć celu. Nie powinieneś od teraz samotnie opuszczać bazy...

Morgandy:
-Fakt.

Nagle coś kopnęło cię w kostkę. Zabolało i to solidnie.
Spojrzałeś w dół: Mettaur z szarym hełmem patrzył na ciebie wzrokiem "A ze mną to się już nie przywitasz kurduplu?".

Mighty

O_o

- Cześć!

Pomyślał, pomyślał i skierował się do Mettaura

- Możesz mi pomóc, przydadzą mi się informacje na temat takich jak Ty, aa mało tego.. Ty też możesz wiele zdziałać.
Więc niewątpliwie nie raz się jeszcze do Ciebie zwrócę.

Zaczął teraz mówić do Śpiocha

- Jeśli tutaj nic nie wycieknie.. to raczej nic mi nie grozi, bo ja raczej z tym się nie obnoszę, wyjątkowo tu. Nie mam ludzi którzy byliby
"gotowi pójść za mną ku wyższym celom jakim jest zasilenie Arkadii o Mettaury, także.. będzie ciekawie.

Skomentował to wszystko jednak z lekkim dystansem i przymrużeniem oka, bo co by nie było to już dawno mógł zginąć, a jednak wciąż żyje.

Naras

Ippan Haiki

Gdy się przywitałeś z maluchem ten zrobił słodkie oczka typu: "Ciebie też miło widzieć!"... Chyba nie ma na świecie innej istoty, która umie gadać spojrzeniem.

Śpioch:
-Może pogadaj z Toronto? Jest wyszkolonym strzelcem i myślę, że chciałby jakoś spłacić swój dług wdzięczności wobec ciebie. Na pewno chętnie będzie Ci towarzyszył.

Mighty

- No więc dobrze, udam się prosto do niego bo w sumie póki co nie mam nic lepszego do roboty,
a Ty wracaj do zdrowia!

Wstał, spojrzał na zegarek i doszedł do wniosku, że się zasiedział.

- Do widzenia!

Tym oto słowem starał się pożegnać wszystkich domowników tego pomieszczenia i ruszył do kwatery Toronto.

Puka też 2 razy i czeka.

Naras

Ippan Haiki

Otworzył ci osobiście Toronto zaskoczony twoim przybyciem.
-O cześć, coś się stało?

Mighty

Nie wchodząc, przekazując mu informację w progu drzwi mówi

- Jeśli chcesz spłacić swój dług wdzięczności to gdy tylko będę wzywał Cię przez komunikator,
ustalimy jakiś wspólny kanał czy częstotliwość bądź gotów by walczyć przy moim boku.

Chwilę się nad czymś zastanawiał po czym dodał

- Więc wchodzisz w ten warunek?